انواع پرتال ها از نظر ماهیتی

پرتال های شخصی: پرتال شخصی به سایتی در شبکه جهانی وب اطلاق می شود که نوعا امکاناتی شخصی برای کاربران و بازدید کنندگان خود فراهم می کند بطوریکه مسیری برای مطالب دیگر فراهم می شود. چنین پرتال هایی برای مقاصد استفاده از نرم افزارهای تحت وب پرتال بسته به نیازهای کاربران طراحی شده است. پرتال های تجاری، برای اشتراک گذاری و مساعدت در محیط های کاری طراحی می شوند. یکی دیگر از ملزمات تجاری پرتال ها، آن است که مطالب می توانند بر روی پلتفرم های گوناگونی استفاده شوند نظیر کامپیوترهای شخصی، PDA ها، و تلفن های همراه. اطلاعات، اخبار، و بروز رسانی ها مثال هایی از مطالبی هستند که می توانند از طریق چنین پرتال هایی ارائه داده شوند. پرتال های شخصی می توانند متناسب با هر نوع موضوعی باشند نظیر ارائه اطلاعات دوستان بر روی شبکه های اجتماعی یا دادن لینک هایی به مطالب دیگر روی سایت های دیگر که ممکن است برای سایرین مفید باشد. پرتال ها، تنها به ارائه لینک خلاصه نمی شوند. اطلاعات و مطالبی که شما در اینترنت قرار می دهید ممکن است پرتالی را تشکیل دهند چراکه مسیری را به دانش و امکانات جدید باز می کنند.

پرتال های خبری: رسانه ای سنتی در سراسر دنیا، همگی تکنولوژی جدید را پذیرفته اند که آغازی بر ظهور پرتال های جدید در سراسر دنیا شده است. این کانال رسانه ای جدید، امکان امکان رسیدن بازدید کنندگان را به کسری کوتاه از زمان، در مقایسه با رسانه های سنتی، تقلیل داده است.

پرتال های دولتی: در اواخر سالهای دهه 90 میلادی، بسیاری از دولتها، از قبل، سایت های پرتالی برای شهرهای تابعه تشکیل داده داده بودند. چنین پرتال هایی، اساسا شامل پرتالهای اصلی دولت ها و همچنین پرتال هایی بودند که برای کاربران خاصی طراحی شده بودند. مثالهایی از این پرتالها، شامل سایت های دولتی زیر نظر دولت، نظیر وزارتخانه ها و موارد دیگر بودند.

پرتال های مشارکتی: اینترانت در سالهای 1990 و بعد از آن، شیوع پیدا کرد. با گسترش حجم و پیچیدگیهای اینترانت، وبمسترها با مشکلاتی نظیر افزایش روز افزون مطالب، و مدیریت کاربران مواجه شدند. نگرش کلی به اطلاعات شرکت ها و موسسات، ناکارامد جلوه می داد و کاربران می خواستند تا بر حسب نیاز شخصی خود، تنها به اطلاعات خاصی دسترسی داشته باشند. وبمسترها در صورتیکه از مهارت کافی برخوردار بودند، می توانستند امکاناتی را در این خصوص ارائه دهند ولی در کل، شرایط در آن زمان، سبب می شد تا کاربران از استفاده از اینترانت گریزان شوند.

بسیاری از شرکتها، شروع به ارائه ابزارهایی برای وبمستران برای مدیریت داده ها، برنامه های تحت وب، و اطلاعات، تحت محیطی شخصی برای هر کاربر کردند. راه حل هایی که پرتال ها ارائه می دادند، همچنین شامل مدیریت روند کاری، مشارکت میان دو گروه کاری، و انتشار مطالب مدیریت شده می شد.اکثر پرتال ها می توانستند اجازه دسترسی درونی و بیرونی به اطلاعات را با استفاده از سیستمی ایمن یا تنها یک ورود کاربری، در اختیار کاربران قرار دهند.

استانداردهای JSR168، در سال 2001 بوجود آمد. Java Specification Request یا به اختصار استاندارد JSR 168، این امکان را به کاربران می داد تا از پرتال، بر روی پلتفرم های مختلفی استفاده کنند. این استانداردها به برنامه نویسان، مدیران، و مشتریان اجازه میداد تا پرتال های استانداردی را برای مقاصد مختلفی به کار برند. مفهوم افزودن مطلب به نظر همچنان کارامد می نماید و پرتال ها به احتمال زیاد در سالهای آینده نیز از این ایده پشتیبانی خواهند کرد.

با افزایش مطالب تولید شده توسط کاربران، داده های بوجود آمده و نیز فایلها، به نظر می رسد معماری اطلاعات و طبقه بندی، برای اجازه دادن به کاربران برای طبقه بندی مطالب و داده های خود، در آینده بیشتر مورد نیاز خواهد بود.

پرتالهای مشارکتی همچنین به مشتریان و پرسنل ها، امکاناتی را خواهد داد تا به تنهایی از پس نیازها و مشکلات خود بر آیند.

پرتال های بورس: پرتالهای بورس که همچنین به آنها پرتال های سهام، پرتال های بازار بورس، یا پرتال های داد و ستد گفته می شود، نرم افزارهای تحت وبی هستند که فرایند اطلاع رسانی به سهامداران را با داده های آنلاین نظیر گزارشاتی از آخرین قیمت ها، مناقصات و مزایدات، آخرین اخبار، را تسهیل می کنند. برخی از پرتال های بورس، از سیستم CDS یا انبار مرکزی، استفاده می کنند بطوریکه کاربران می توانند سهام خود را خریداری یا به فروش رسانند.

پرتال های پزشکی و بهداشتی: پرتال های پزشکی، بزرگترین مکان نمایش اطلاعات پزشکی و بهداشتی در جهان می باشند. Emedicalpoint، بزرگترین پرتال پزشکی بهداشتی در جهان است که در بنگلادش قرار دارد.

پرتال های جستجو: پرتال های جستجو، اساسا نتایج جستجوهای چندین موتور جستجوگر را در یک صفحه نشان می دهند.

پرتال های مناقصات: پرتال های مناقصات، ابزاری را برای جستجو، ارسال، و بایگانی داده های مناقصاتی برای مناقصه دهندگان و کاربران فراهم می کند.

توسط چنین پرتال هایی، کلیه فرایند مناقصات نظیر ارسال پیشنهاد، مشاوره، و مدیریت، کاملا تحت وب انجام می شود.

مناقصات آنلاین یا الکترونیکی دقیقا همان روند مناقصات سنتی را دنبال خواهند کرد ولی با استفاده از فرم هایی از طریق اینترنت.

با استفاده از مناقصات آنلاین، مناقصه دهنده گان می توانند کارهای زیر را انجام دهند:

دریافت مناقصات جدید

دریافت مستندات مناقصه بصورت آنلاین

پر کردن فرم ها بصورت آنلاین

ارسال پیشنهاد و مستندات

ارسال پیشنهاد مالی

پرتال های هاست دار: با افزایش شهرت پرتال های هاست دار، تعدادی از شرکت ها شروع به ارائه سرویس هایی در این خصوص کردند. پرتال های هاست دار اساسا فرم و شکل پرتال ها را دگرگون کردند. از بسیاری جهات، چنین پرتال هایی بیشتر بعنوان ابزاری برای انتشار اطلاعات بکار می روند تا بعنوان هدف اصلی خود یعنی نمایش مطالب از روی دیتابیس. اولین شرکت هایی که خدمات پرتال هاست دار را ارائه می دادند نظیر Hyperoffice.com، یا سایت internetportal.com که هم اکنون تعطیل شده است، در کنار انتشار مطالب، بیشتر بر روی مشارکت کاربران و زمانبندی تمرکز می کردند. با افزایش محبوبیت و شهرت پرتال های هاست دار، ویژگی های آنها نیز بهبود یافت تا مواردی نظیر دیتابیس های هاست، مدیریت محتوا، ایمیل، و انجمن های گفتگو را نیز شامل شوند. پرتال های هاست دار بطور خودکار، مطالب تولید شده را با توابع برنامه نویسی خود شخصی سازی می کردند تا حسی شخصی و خصوصی شده به کاربران دست دهد.و از این جهت، آنها به هدف اصلی پرتال ها، پایبند بودند. با ظهور نسل جدید پرتال های اینترنتی که به آنها پرتال های ابری می گفتند، پرتال ها، قدرت اصلی برنامه های API(رابط برنامه نویسی کاربردی) را به نمایش می گذاشتند.

پرتال های مخصوص یک دامنه: تعدادی از پرتال ها، مخصوص یک دامنه خاص هستند که دسترسی اجازه دسترسی به شرکت های مربوطه و خدمات آنها را می دهند. مثالی از این پرتال ها، پرتال هایی هستند که روز به روز بر شهرت آنها افزوده می شود و اجازه دسترسی را به سایت های estate agents، removal film، و solicitors را می دهند. در همین امتداد، پرتال های خبری و اطلاعاتی نیز بوجود آمدند، نظیر پرتال های آزماشگاهی و کلینیکی.

پرتال